Raven nie chce wracać? Ja też nie chcę znów stać się człowiekiem. Ale tu nie czuję się pewnie, tu nie czuję się wolna, boję się każdego człowieka, nie mogę wzlecieć niczym kruk na bezkres nieba. Patrzę smutnie na Raven.

Nie rozumiem... patrze tez w niebo... siadam

hmm... zacęcanie kruka do zabawy jest inne niż u psowatych, przykro mi,że nie zrozumiałam. Ja chcę już wracać do domu, bo pies został sam.

Idę w kierunku domu... rozglądam się czy nikt nie idzie... jeszcze raz chwytam w nozdrza w wiatr... górny i dolny.

wracam do tej gorszej postaci ale nie do końca... szukam Raven.

Próbuję pochwycić jeszcze jakieś wonie. Patrzę na Raven... naprawdę musimy wracać, pies został sam...

tęsknie patrzę szkoda,ze ja nie mogę tak swobodnie csobie iśc ide do domu.. bardzo się śpiesze

Idę szybciej. Chcę już być w domu